Nowe przepisy to remedium na zasiłki obniżone przez Covid-19

Pracownicy, którzy przez obniżenie etatów na mocy ustawy covidowej stracili na wysokości zasiłków z ubezpieczenia społecznego, mają prawo do ich wyrównania. Pracodawca lub ZUS będzie jednak działał tylko na wniosek.

Wydawałoby się, że obniżenie wymiaru etatu pracownikom na podstawie art. 15g, 15zf czy 15gb ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (tekst jedn. DzU poz. 374 ze zm.; dalej ustawa covidowa) oraz prawidłowe rozliczenie środków z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych po ich otrzymaniu, to koniec dylematów pracodawców związanych z tym tematem. Okazuje się jednak, że wątpliwości mogą pojawić się na polu pośrednio związanym z obniżką etatu, czyli podstawą wymiaru zasiłku chorobowego czy macierzyńskiego. Jego prawidłowe wyliczenie leży w interesie zarówno pracowników, jak i pracodawców – płatników składek. Wątpliwości były na tyle poważne, że skończyło się zmianami legislacyjnymi, z korzyścią dla pracowników i z potencjalną koniecznością korekt po stronie pracodawców.

Skutki zmniejszenia etatu

Zasiłek chorobowy czy macierzyński, na zasadzie ogólnej, oblicza się w oparciu o przeciętne wynagrodzenie z 12 miesięcy wstecz od powstania niezdolności do pracy.

Jak jednak dokonać wyliczenia w sytuacji, gdy w międzyczasie dojdzie do zmiany wymiaru etatu i tym samym – wynagrodzenia? To praktyczny problem, który dotyczy wielu pracodawców obniżających etaty...